سلام و دعا
پرانے لوگ، لوک ریتیں، اور اُن کے حکمت بھرے ’اکھان‘ وقت کی قید سے آذاد اور کامران زندگی کی کنجیاں اپنے اندر سموے ہوے ہیں ۔
جہڑا ’جایاں‘ دا نئیں او ’آیاں‘ دا کنج ہو سکدا اے۔
ڈوھگے پانی وچ وڑسو تے ’غوطے‘ تے آوسن۔
صرف اپنی ’کھاری‘ دا ہوکا دیو۔
ٹرمپاں دا ’سو‘ ستاں ویہاں دا ہوندا اے۔
گھر سرپھاو اپنا تے چور کسے نوں ناںھ سدو۔
ہتھاں نال پایاں ہویاں، دنداں نال کھولنیاں پیندیاں نے۔
جنہاں کھادیاں گاجراں، ڈھڈ اُنہاں دے پیڑ۔
ٹھڈا گھڑا آپے چھاویں رکھویندا اے۔
سدا دیہوں ہکا جیہے نہیں رہندے۔
جَو گڈ کے تےکنک دی امید رکھدے او ۔ ۔ ۔ جھلے تے نیئں او۔
سدا بادشاہی ’صرف‘ سوہنے رب دی۔
AKHTAR N JANJUA
http://anjanjua.blogspot.com/
http://www.facebook.com/akhtar.janjua
https://twitter.com/IbneNawaz
No comments:
Post a Comment